zondag 16 januari 2011

Piekermomenten



Zoals iedereen heb ik ook momenten dat ik een beetje down ben. De ene keer erger dan de andere keer (en 's winters meestal erger dan 's zomers). Als ik down ben ga ik heel raar denken. Dat wil zeggen, anders dan normaal. Normaal ben ik best wel goed in logisch nadenken en verstandig zijn, hoe saai en vervelend dat verstandig zijn ook is.

Maar soms zit ik na te denken en verzand ik ongemerkt van het nadenken in het drijfzand van het piekeren. Heel vervelend, want als ik daar eenmaal inzit, kom ik daar erg moeilijk op eigen kracht weer uit, steeds blijf ik in dezelfde rondjes denken en steeds blijf ik dan met dezelfde vragen worstelen waardoor vroeg of laat heel het leven mij uiteindelijk nogal zinloos voorkomt. En dat is niet leuk om te denken, even los van de nogal filosofische vraag of het leven nou inderdaad zinloos is of niet.

Maar ongeveer anderhalf jaar geleden heb ik een remedie aangeraden gekregen. Ik weet helaas niet eens meer van wie, misschien heb ik het wel ergens op internet gelezen, dat zou ook zomaar kunnen. Ik weet het gewoon niet meer. Maar het werkt wel!

En wat is dan dat anti-pieker-geheim?

Nou, ik heb een apart schriftje dat ik mijn gedachtenboekje noem en waarin ik de vragen opschrijf waar ik over pieker. Plus daarbij alle voors en tegens. Lekker overzichtelijk bij elkaar, en duidelijk opgeschreven kan ik dan alles rustig nalezen en dat alleen al geeft rust in mijn hoofd. Zoveel rust zelfs dat ik dan ineens veel makkelijker de muizenissen er tussenuit kan pikken, en ook zie ik dan veel makkelijker alle olifanten die eigenlijk muizen zijn. En die dingen streep ik dan allemaal weg, of schrijf alles opnieuw op. Soms geef ik alle voors en tegens ook wel punten, en dan kan ik de muizenissen en muizen-die-olifant-gemaakt-zijn-redenen 0 punten toekennen zodat je duidelijk kunt zien hoe onbelangrijk die eigenlijk zijn.

En dat helpt!

En alhoewel ik geen idee heb van wie ik deze tip heb: bedankt!
Mijn gedachtenboekje is voor mij het perfecte anti-pieker-recept!

Ciao,
Ingrid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten