maandag 29 maart 2010

Tussenschuifdeuren

Afgelopen weekend ben ik naar de grote-maten-beurs in Eindhoven geweest. Daar zouden allemaal stands zijn van winkels die specifiek zijn voor kledingmaat 46 en groter. En dat leek me wel wat. Als vervoermiddel om in Eindhoven te komen, koos ik voor de trein. Zaterdag zou ik heen gaan en dan - na een overnachting in een supergrote hotelkamer van het Holiday Inn aldaar - ging ik zondag weer terug. Lekker met de trein en uiteraard met mijn ASL-boek mee zodat ik in de trein lekker rustig zou kunnen studeren. Voor de zekerheid had ik de batterij van mijn smartphone helemaal opgeladen, zodat ik de hele rit kon genieten van de muziek van André Rieu en zijn Johann Strauss orkest. Ik had er superzin in, maar wist nog niet dat mijn aandacht getrokken zou worden door iets anders, iets ogenschijnlijk volkomen onbelangrijks...


Lezers die wel eens in een trein komen, weten dat die - in Nederland tenminste - onderverdeeld zijn in coupé's die gescheiden worden door schuifdeuren. Omroepende conducteurs noemen die dingen altijd tussenschuifdeuren als ze op Utrecht Centraal of op Zwolle omroepen dat de trein gesplitst wordt en dat je op de nummers boven de tussenschuifdeuren moet letten. Nu gaan in Koplopers en modernere treinen die deuren redelijk automatisch open en dicht: je hoeft alleen de hendel maar een duwtje te geven in de richting waar de deur heen moet. Erg handig als je in de deuropening staat en de deur schuift plotseling dicht: een klein duwtje voorkomt dat je klem komt te zitten. Alleen heeft niet iedereen dat door, en omdat ik afgelopen weekend tot drie keer toe bij een tussenschuifdeur kwam te zitten had ik alle kans om te observeren hoe mensen met zo'n onverwachte hindernis als een dichtschuivende deur omgaan.


Ik ben er achtergekomen dat je, als het om tussenschuifdeuren gaat, de mensheid ruwweg in drie hokjes kunt stoppen:






  • mensen die snappen hoe een tussenschuifdeur werkt en die gauw de hendel een duwtje geven als de deur plotseling dichtschuift terwijl zij in de deuropening staan




  • mensen die in paniek raken als de deur plotseling dichtschuift terwijl zij in de opening staan; de persoon stuift achteruit en kijkt leeg en hulpzoekend om zich heen.




  • mensen die het niet pikken dat die deur zomaar het gore lef heeft om dicht te schuiven terwijl zij in de opening staan en die met grof geweld zichzelf door de opening heen wringen terwijl de deur - zoals hij geprogrammeerd is - zijn best doet om netjes en niet-mensen-plettend dicht te schuiven.


Stel dat dit kleine totaal niet representatieve onderzoekje met de NS-tussenschuifdeuren zomaar eens representatief zou zijn voor hoe mensen met obstakels in het algemeen omgaan? Dan zou je de bovenstaande onderverdeling dus kunnen veralgemeniseren naar de ondergenoemde "hokjes":






  • mensen die het obstakel bestuderen, er over nadenken, het analyseren en vervolgens rationeel besluiten wat de beste handelwijze lijkt




  • mensen die in paniek raken, op tilt slaan en aan de hand genomen moeten worden




  • mensen die agressief worden en het obstakel koste wat kost uit de weg proberen te ruimen, desnoods met bruut geweld.


In wat voor hokje zou ik passen? En zouden er nog meer hokjes zijn, die je bij tussenschuifdeuren niet tegenkomt?


Toch maar eens gaan opletten!


Ciao,


Ingrid.

dinsdag 23 maart 2010

Mode enzo



De laatste weken staat de lifestyle-afdeling van nu.nl weer vol met allerlei informatie over modeshows enzo. Ze hebben het over allerlei fashion weeks: Amsterdam Fashion Week, New York Fashion Week, enzovoorts. Maar als je denkt dat er dan mode voor komende zomer geshowd wordt, denk je verkeerd. Het is allemaal kleding voor de winter van 2010/2011. Lekker logisch, dacht ik in eerste instantie.

Maar dan ga je nadenken, en eens kijken naar de getoonde kleding.

Ja, en dan wordt wel duidelijk waarom ze nu al bezig zijn met de winter terwijl ik zelf net met mijn hoofd in zomervakantiestemming begin te komen. Want veel kleding ziet er niet echt handig of praktisch uit. Voordat de meneren en mevrouwen van C&A en H&M enzo daar draagbare kleding van gebrouwseld hebben, dan ben je natuurlijk ook wel weer een hele poos verder. Maar ben je echt zoveel tijd kwijt dat je nu al over de winter moet gaan nadenken als je in de mode-industrie werkt?
Als ik namelijk kijk naar de winkels bij ons in de Herestraat in Groningen, dan lijken die een nogal apart gevoel voor tijd te hebben. Toen het bij ons hartje winter was en er een flinke laag sneeuw lag, begonnen de winkels met de uitverkoop en met het in de rekken hangen van allemaal zomerkleding. Lekker handig, dacht ik, wie gaat er nu een korte broek kopen als de temperatuur buiten min-veel is? En alle lekkere warme truien waren in januari en februari niet te krijgen. Nouja, behalve dan van die modieuze, van die truien met zonder mouwen die mij eigenlijk helemaal niet zo winters warm toeleken. Terwijl ik een trui toch het liefst in de winter koop, daar denk ik helemaal nog niet aan als de winkels in augustus de wintercollectie in de rekken hangen.

En nu is het eindelijk lente en begint het lekker weer te worden, zijn ze in modeland alweer met de winter bezig!

Zowel mijn gevoel voor tijd als het weer buiten vertellen me dat dat toch wel héél erg vroeg is.

Ciao,
Ingrid.

dinsdag 16 maart 2010

Quote

Gelezen op het internet de volgende quote:
In a world without fences, who needs GATES?"

Inderdaad best wel een goede vraag....Wie het weet mag het zeggen!

Ciao,
Ingrid.

vrijdag 12 maart 2010

3,1415...enzovoorts

Tegenwoordig hebben veel mensen, beroepen en dingen een dag. Als het gaat om kennelijk belangrijke mensen, beroepen of dingen krijgen ze misschien zelfs een heel jaar. Maar anders krijgen ze een dag. Je hebt vaderdag, moederdag, geliefdendag - beter bekend als Valentijnsdag, sysadmindag, secretaressedag, internationale vrouwendag en ook is er PI-dag! Pi-dag is de veertiende maart, dus komende zondag.

(bron: http://www.acceleratingfuture.com)

PI hebben de meesten van ons leren kennen op de middelbareschoolse wiskundelessen. Je kunt er bijvoorbeeld oppervlaktes van cirkels mee berekenen of de inhoud van een bol, een cilinder, een kegel, noem maar op. Voor de nieuwsgierigen onder ons: details staan goed uitgelegd op Wikibooks achter deze link: http://nl.wikibooks.org/wiki/Wiskunde/Volume. Pi staat voor veel mensen zo ongeveer synoniem met wiskunde, met moeilijke berekeningen en met jaloers zijn op de klasgenoten die dat allemaal nog snapten ook en die dan ook vaak voor studiebol of nerd werden uitgescholden.

En eigenlijk is pi gewoon best een leuk getal, dat prima te snappen is als iemand het goed uitlegt. Een getal waar je eindeloos mee bezig kunt zijn ook, omdat het een zogenaamd irrationeel getal is heeft het een oneindig groot aantal cijfers achter de komma, en daarvoor zijn dan weer verschilllende manieren om al die cijfers achter de komma te berekenen. Daarom wordt pi ook vaak gebruikt wordt om nieuwe supercomputers te testen, door ze zoveel miljoen cijfers achter de komma van pi te laten berekenen. En pi is natuurlijk ook gewoon handig, omdat je er al die oppervlaktes en volumes en zulke dingen meer mee kunt berekenen. Electrotechnici hebben hem nodig in hun werk en werktuigbouwkundigen denk ik ook wel, en er zijn vast nog wel meer beroepen waar ze blij zijn met pi.

Sommige mensen zien dan ook wel dat er mensen zijn zoals ik, die pi eigenlijk best een mooi ding vinden, en verzinnen dan weer dingen om aan pi-liefhebbers te verkopen. Zo kun je op thinkgeek onder andere t-shirts krijgen met een afbeelding van pi er op, en die afbeelding is samengesteld uit zoveel mogelijk cijfers van pi, met linksboven de 3,1415... enzovoorts. En je hebt borden met pi er op en drinkbekers. En volgens het engelse wikipedia-artikel over pi ( http://en.wikipedia.org/wiki/Pi ) heeft Kate Bush ergens in 2005 zelfs een liedje over pi gemaakt, dat bestaat uit het zingen van cijfers van pi.

Dat liedje moest ik dan toch maar gaan luisteren. Zou hij ergens op internet staan (legaal bedoel ik)?

Ciao,
Ingrid.

dinsdag 9 maart 2010

Lente

Twee maanden lang hebben we - in het Noorden althans niets dan sneeuw gezien, af en toe vermengd met wat ijzel. Temperaturen onder nul waren zowel 's nachts als overdag meer regel dan uitzondering. Als je in februari bij de bushalte de opmerking maakte "Het mag van mij wel warm water regenen", dan kwamen er flink wat verhalen los en veel gemopper op de sneeuw enzo.

Maar de laatste paar weken is dat veranderd, de Lentefee heeft duidelijk de aanval geopend op de hegemonie van Koning Winter. Er ligt helemaal geen sneeuw meer, en de sneeuw die er nog valt smelt lekker snel weer weg. De zon schijnt, en als je in de zon en uit de wind zit is hij lekker warm ook. De Lente is duidelijk weer in het land en dat is erg goed voor mijn humeur. Van mij mag Koning Winter wel héél lang op vakantie, op zijn minst tot december ofzo.

Afgelopen weekend was het ook mooi weer, en heb ik heerlijk kunnen wandelen, van mijn huis naar de Stad. Dat is ongeveer een uurtje lopen en voor mij een prima afstand. Vooral als je lekker in de zon kunt lopen en je weet dat het terras van de Kosterij alweer open is en je daar heerlijk in de zon en uit de wind kan zitten! Met een kopje cappuccino erbij en mijn jas los omdat het best wel warm was in de zon (Yay!) is het leven weer helemaal goed.

Ik kijk al helemaal uit naar de komst van de poffertjeskraam, heerlijk eerst een uurtje wandelen in de zon en dan lekker daar op het terras zitten thee drinken en poffertjes eten, ik heb er zo'n zin in!

Ciao,
Ingrid.