Soms zie of hoor je van die dingen waardoor je je een vreemde eend in de bijt voelt. Dan realiseer je je ineens de verschillen tussen jou en de mensen om je heen, hoezeer zij ook hun best doen om te doen alsof die verschillen niet bestaan.
Laatst had ik dat.
Een paar EHBO-kennissen praatten over een klus die ze gedaan hadden, ehbo bij een serie eredivisiebasketbalwedstrijden. Bij een van die wedstrijden, zo vertelden ze, had een team cheerleaders meegenomen. Hartstikke leuk natuurlijk, zo vonden de mannen want het waren een "stel lekkere geile wijven" (ja zo werd dat helaas echt uitgedrukt). Na dat commentaar luisterde ik nog maar half, want de hanerige macho mannen-zijn-geweldig-en-vrouwen-zijn-dingen-praat die gewoonlijk op zulke opmerkingen volgt, hoeft voor mij totaal niet. Maar dat halve oor waarmee ik nog luisterde, ving iets op over een mannelijke cheerleader.
Toen luisterde ik prompt met allebei mijn oren, natuurlijk! Het bleek dat het cheerleaderteam in kwestie een mannelijk cheerleader aan boord had. Een man die hupst en danst en met pompons zwaait; het idee joeg mijn ehbo-kennissen duidelijk heel veel angst aan want het werd direct op een onnavolgbare manier afgekraakt. Het idee van een mannelijk cheerleader was nog erger dan een mannelijk balletdanser. Dat hoorde toch niet als man, dat deed je toch niet! Hij was vast een homo ofzo, want een echte man danste toch niet, en al helemaal niet zoiets. En meer van zulke dingen zeiden ze. Lelijke dingen. Zo lelijk dat ik het hier niet uit mijn toetsenbord krijg. Ze doen vaak en graag alsof ze wereldwijs en tolerant zijn, maar toen zag ik in een flits even hun ware gezicht. Het zou me niets meer verbazen als ze stiekem Henk heten en PVV stemmen.
Intussen is het alweer vele weken later, maar dit verhaal blijft in mijn hoofd hangen. Vanwege die mannelijke cheerleader. Ik heb hem nooit gezien, weet niet wie hij is en zelfs niet bij welk team hij hoort. Maar ik bewonder hem!! Hij moet veel afkrakend commentaar tegenkomen, want er zijn vast veel meer mensen die bang zijn voor zoiets onbekends als een mannelijk cheerleader. De wereld is vol van stereotiepe PVV-stemmende Henken en Truusen die alleen maar tolerant zijn zolang het niet afwijkt van wat zij normaal vinden.
Maar ondanks al dat soms behoorlijk vernietigende commentaar heeft hij de moed om cheerleader te zijn. Om te doen wat hij zelf wil, en om schijt te hebben aan de rest van de wereld. Om zo trots te zijn op wie en wat hij is, dat hij het aandurft om bij een eredivisiebasketbalwedstrijd te cheerleaden, waar iedereen hem kan zien. Fantastisch!
Onbekende mannelijke cheerleader: ik bewonder je en hou van je. Je bent één van mijn grote voorbeelden!
Ga vooral door!
Ciao,
Ingrid.
Laatst had ik dat.
Een paar EHBO-kennissen praatten over een klus die ze gedaan hadden, ehbo bij een serie eredivisiebasketbalwedstrijden. Bij een van die wedstrijden, zo vertelden ze, had een team cheerleaders meegenomen. Hartstikke leuk natuurlijk, zo vonden de mannen want het waren een "stel lekkere geile wijven" (ja zo werd dat helaas echt uitgedrukt). Na dat commentaar luisterde ik nog maar half, want de hanerige macho mannen-zijn-geweldig-en-vrouwen-zijn-dingen-praat die gewoonlijk op zulke opmerkingen volgt, hoeft voor mij totaal niet. Maar dat halve oor waarmee ik nog luisterde, ving iets op over een mannelijke cheerleader.
Toen luisterde ik prompt met allebei mijn oren, natuurlijk! Het bleek dat het cheerleaderteam in kwestie een mannelijk cheerleader aan boord had. Een man die hupst en danst en met pompons zwaait; het idee joeg mijn ehbo-kennissen duidelijk heel veel angst aan want het werd direct op een onnavolgbare manier afgekraakt. Het idee van een mannelijk cheerleader was nog erger dan een mannelijk balletdanser. Dat hoorde toch niet als man, dat deed je toch niet! Hij was vast een homo ofzo, want een echte man danste toch niet, en al helemaal niet zoiets. En meer van zulke dingen zeiden ze. Lelijke dingen. Zo lelijk dat ik het hier niet uit mijn toetsenbord krijg. Ze doen vaak en graag alsof ze wereldwijs en tolerant zijn, maar toen zag ik in een flits even hun ware gezicht. Het zou me niets meer verbazen als ze stiekem Henk heten en PVV stemmen.
Intussen is het alweer vele weken later, maar dit verhaal blijft in mijn hoofd hangen. Vanwege die mannelijke cheerleader. Ik heb hem nooit gezien, weet niet wie hij is en zelfs niet bij welk team hij hoort. Maar ik bewonder hem!! Hij moet veel afkrakend commentaar tegenkomen, want er zijn vast veel meer mensen die bang zijn voor zoiets onbekends als een mannelijk cheerleader. De wereld is vol van stereotiepe PVV-stemmende Henken en Truusen die alleen maar tolerant zijn zolang het niet afwijkt van wat zij normaal vinden.
Maar ondanks al dat soms behoorlijk vernietigende commentaar heeft hij de moed om cheerleader te zijn. Om te doen wat hij zelf wil, en om schijt te hebben aan de rest van de wereld. Om zo trots te zijn op wie en wat hij is, dat hij het aandurft om bij een eredivisiebasketbalwedstrijd te cheerleaden, waar iedereen hem kan zien. Fantastisch!
Onbekende mannelijke cheerleader: ik bewonder je en hou van je. Je bent één van mijn grote voorbeelden!
Ga vooral door!
Ciao,
Ingrid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten