"Hé, wil jij met mij naar de sportschool? Zodat ik een stok achter de deur heb?"
Dat zei een whatsappberichtje vandeweek. Aangezien ik nog geen idee had welke sport bedoeld werd, stuurde ik een berichtje terug in de trant van "jawel, maar dat hangt van de sport af". We zouden het er nog wel even over hebben, besloten we.
Later in de week ging ik even langs. We hadden het er over en het bleek dat zo'n fitness-centrum bedoeld werd, zo'n sportschool met van die grote indrukwekkende apparaten enzo. Iets dat ik kende en al vaker geprobeerd had: http://ingridsgedichten.blogspot.nl/2013/01/rubense-op-de-sportschool.html.
Ik vroeg me meteen af waarom de stok achter de deur nodig was, dat suggereerde meteen iets-helemaal-niet-leuks. Maar aangezien het normale leven zijn loop neemt met alle dingen die je moet, bleef die vraag een poosje in mijn achterhoofd hangen. Tot hij onverwachts weer gewekt werd door een wandeling.
Een paar dagen later ging ik namelijk even lekker relaxt een uurtje wandelen in Kardinge. Mooi recreatiegebied. Halverwege stond een bankje. Op precíes de goede plek om even te gaan zitten en te kijken naar hoe mooi het allemaal was. De zon stond laag en het licht was geel. Even verderop graasden een paar koeien. Alles was rustig en vredig en mooi. De wereld kan zo waanzinnig mooi zijn!
Mijn kijkende bui werd ruw onderbroken door gehijg en gepuf toen er een groep hardlopers aankwam. Zweet op het voorhoofd, de handen tot vuisten gebald en een martelende blik op het gezicht. Ik keek hoe ze aan kwamen hollen, hoe ze voorbij gingen en hoe ze verder holden. Kennelijk had niemand die veel geroemde runners' high, want ze keken allemaal alsof het helemaal niet leuk was. En als zo'n high zo lekker voelt, dan zou je toch ook bijbehorend kijken? Of niet? Misschien denk ik nu wel te simpel. Maar het viel me toch op, dat al die hardlopende mensen zo naar keken.
En nou vraag ik me af waarom mensen dat eigenlijk doen. Waarom zo fanatiek vasthouden aan een sport die je kennelijk helemaal niet leuk vindt? Waarom niet zoeken naar iets wat je wel leuk vindt? Er is tenslotte zoveel, je kunt voetballen, handballen, korfballen, hockeyen, paardrijden, hardlopen, wandelen (al dan niet nordic), schermen, kung-fuën, hap-ki-doën, judoën, karate, gymmen, turnen, volleyballen, pilates, yoga, curling, bowlen, schaatsen en skeeleren, fietsen en wielrennen, dansen (stijldansen, countrydansen, streetdance, hiphoppen, tapdansen, hofdansen, volksdansen...) noem maar op. En dat is alleen nog maar wat ik zomaar even uit mijn hoofd opschrijf, zonder google. Er is vast nog veel meer.
Er is zoveel, dat het toch het waarschijnlijkst lijkt dat mensen toch de sport doen die ze echt leuk vinden. Ook al kijken ze er bij alsof het best wel pijn doet.
Hoe kijk ik eigenlijk als ik dans?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten