Uitgebreid ontbijten

Laat me eens raden hoe jouw ochtend er uit ziet. De maandagochtend, bijvoorbeeld. Het begin van de werkweek en voor veel mensen de moeilijkste dag. In ieder geval voor veel mensen moeilijk genoeg om grappige memes op mijn facebooktijdlijn te dumpen. 

De wekker gaat.  Slaperig druk je op snooze en draai jezelf nog even om. Even later gaat het vermaledijde ding weer. 

Je bedenkt jezelf dat het maandag is. Shit, maandag! Had je gisteravond nou maar wat eerder op bed gegaan. Moet je er echt zo vroeg uit? Zuchtend hijs je jezelf uit bed, en na een korte douche voel je je al wat wakkerder. Eindelijk aangekleed sleep je jezelf naar de keuken om eerst maar eens koffie te zetten. Je kijkt op de klok en schrikt van de tijd. Je moet opschieten anders kom je te laat! Het ontbijt en de kop koffie sla je maar over, je rent de deur uit en springt in de auto, spurt naar de bushalte of stapt op de fiets. 

Klinkt bekend?

Vroeger ging het bij mij ook zo. Nog niet eens zo lang geleden, tot aan dat mijn rug vorig jaar stukging, om precies te zijn. 

Toen ik weer wat aan de beterhand was, en weer aan het werk ging, was ik zo uitgerust dat ik uit mezelf vroeg wakker werd. En dus alle tijd had voor ontbijt. Een wandelingetje. Meestal liep ik eerst, nog voor het ontbijt. Lopen was goed voor de rug. Daarna rustig ontbijten, en rustig naar mijn werk. Zonder stress. Ik begon te ontdekken dat het wel wat had om de dag rustig te beginnen. Dat was eigenlijk wel de moeite waard om vast te houden, vond ik. 

Dus ben ik bewust blijven ochtendwandelen en rustig uitgebreid ontbijten en zo. Ik sta er bewust een uur eerder voor op, en ga er de avond tevoren ook bewust een uurtje eerder voor naar bed. Nu is vroeg opstaan voor mij niet zo moeilijk, ik ben altijd een ochtendmens geweest, als kind al. Als je een avondmens bent, kan ik me voorstellen dat je er liever voor kiest om wat later te beginnen met werken - vooropgesteld dat je die keuze überhaupt hebt, want dat hangt natuurlijk nogal af van je baan. 

Maar toch. 

Even lekker rustig tijd voor jezelf. 

Even niks. 

Even rustig ontbijten. 

Je begint de dag dan toch heel anders. Rustiger. Minder stresserig en gejaagd. En dat bevalt wel, eigenlijk. 

Waar te beginnen?

Van de zomer heb ik een broodbakmachine gekocht. Ik had over zelf brood bakken gelezen, maar dat las alsof het best ingewikkeld was: het deeg mocht niet te droog, niet te plakkerig, niet te zus en niet te zo wezen. Er stond bij dat je 't door een broodbakmachine zou kunnen laten kneden, en zelfs bakken. Dus heb ik er na wat sparen een gekocht, en daar stonden ook gelijk recepten in de handleiding. Een mooi startpunt om te beginnen met zelf brood bakken.

En dat doe ik, meestal. Soms vergeet ik 's avonds de machine te vullen en aan te zetten, en dan ben ik de volgende ochtend blij dat ik supermarktbrood in de diepvries heb. Meestal laat ik de machine gewoon volkorenbrood-met-de-helft-minder-zout-als-in-t-recept-staat maken, maar soms doe ik er wel wat bij: een beetje cacaopoeder, of een beetje van het water vervangen door sinaasappelsap, of wat uit het potje "italiaanse kruiden" uit de supermarkt met een aan stukjes gesneden paprika. Gaandeweg werd ik driester en begon ik zelfs op internet te neuzen, zo heb ik een keer bananenbrood gemaakt en heb ik nog wat andere probeerdingen op 't verlanglijstje staan. Soms, als 't niet gelukt blijkt te zijn, ben ik blij dat ik supermarktbrood in de diepvries heb.


Maar meestal gaat dat eigenlijk best aardig, dat zelf brood bakken. Nou ja, niet echt zelf natuurlijk, want de machine doet 't werk.

Dus groeit in mij het verlangen om ook eens wat meer diner zelf te gaan koken. Of het in elk geval te proberen, wie weet zou ik dat zelfs wel leuk kunnen gaan vinden. Als je 't nooit probeert, weet je 't ook nooit. Momenteel kook ik niet echt, dat wil zeggen niet zoals die mooie plaatjes die je op internet vaak ziet, maar eetbaar is 't resultaat meestal gelukkig nog wel :).

Meestal roerbak ik zo'n beetje (want ze zeggen dat dat beter is voor de vitamientjes in de groente): gesneden aardappels in de wokpan, groenten er bij, een beetje roerbaksaus-uit-het-potje er bij en hopen dat het resultaat eetbaar is. En het gebeurt ook regelmatig dat ik een magnetronmaaltijd haal, vooral na een rotdag. Daarmee wordt het "koken" dus wachten op de ping terwijl je schuldig bedenkt dat er niet eens tweehonderd gram groente in het pak zitten, laat staan vijfhonderd gram. En ze zeggen dat je vijfhonderd gram groente op een dag moet eten, want gezond. Ik vraag me altijd af hoe ze dat doen: vijfhonderd gram is best veel.

Dus dacht ik mezelf eens te gaan verdiepen in koken, want ze zouden groenten vast gewoon heel lekker klaarmaken, dacht ik. Dat wil zeggen, dat moet toch kunnen? Groente lekker klaarmaken? Ik ben totaal geen groente-eter, maar ik veronderstel dat je zelfs gróente lekker klaar kunt maken. Dus ik op internet eens gaan rondneuzen. Nou, dan voel je je meteen hopeloos verloren, want er is véél! Je weet gewoon niet waar je beginnen moet! De moed zakte me na een uurtje surfen weer in de schoenen.

Een paar weken later was ik in de stad, dus ben ik eens gaan kijken bij de boekwinkel in de Guldenstraat. Van der velde of zo is dat tegenwoordig. Daar bleken ze ook heel veel boeken te hebben: het leken er echt honderden, over frans en italiaans en chinees en japans en noem het allemaal maar op. Ik stond er even naar te kijken, bekeek wat kaften en las wat flapteksten. En voelde me hopeloos verloren. Waar moest ik in vredesnaam beginnen??

Toch denk ik dat ik nog steeds wel eens tijd wil maken om mezelf te leren koken. Anderen kunnen dat ook, dus moet ik dat ook kunnen leren.

Maar eerst moet ik denk maar eens gaan beginnen met bedenken waar ik eigenlijk wil beginnen.