Feest en oorlog tegelijk

Als het tegenzit
Alles naargeestig lijkt
Een lange hellenrit
Iedereen boos kijkt
Lijkt het leven wel oorlog

Even later in de zonneschijn
Alles vrolijk en blij
Je voelt je warm en fijn
En helemaal vrij
Lijkt het leven een feest

Soms moet je even
Oorlog voeren tegen jezelf
Omdat je glad vergeet
De slingers op te hangen
Voor het feest dat leven heet

Veel gezichten - alweer een gedicht

Soms is het
een rustige rivier
die koppig kalm
steeds maar verder stroomt naar zee

Soms is het
een beekje
vrolijk kabbelend en klaterend
over de rotsen

Soms is het
de branding
steeds weer terugkerend
naar strand en vasteland

En soms is het
een tsunami
niet te stoppen, niet te temmen
huizenhoog voortstormend over het land
een natuurkracht
waar je weerloos aan overgeleverd bent