Nog maar een week!

Nog maar een week. Nou ja, eigenlijk nog maar zes nachtjes slapen. Komende zaterdag staat er weer een fotoshoot gepland, met Ferry Spaan van CaptureVision. En ik heb er best wel zin in!

We zijn voor de verandering even helemaal van de fifties afgestapt en hebben als thema dit keer "business met een sexy knipoog". Een zakenvrouw dus. Aan de kast hangen de mantelpakjes die ik aantrek (en die ik vandeweek op het werk dus duidelijk niet aan kan hebben) samen met blouses en schoenen. De accessoires, zoals kettingen en oorbellen en dat soort dingen, moet ik nog uitzoeken. Maar ik heb ook nog een week. Bijna een hele week.

Naast kleding en gebruikelijke accesoires wil ik natuurlijk mijn laptop en mijn ipad mee naar de shoot. Een echte zakenvrouw gaat toch ook niet op reis zonder computer? En een smartphone natuurlijk, maar mijn telefoon heb ik altijd bij me, daar hoef ik niet specifiek om te denken.

Ik ben benieuwd hoe de foto's gaan worden!

Ciao,
Ingrid.

Kakelvers jaar

Zowel kerst en oud-en-nieuw zijn weer achter de rug, en er staat weer een heel nieuw kakelvers jaar klaar om al zijn mooie en minder mooie momenten over ons uit te storten. En met dat knisperverse nieuwe jaar komen ook alle nieuwjaarswensen. Op zich natuurlijk erg lief, dat je elkaar het beste wenst, en hoopt dat het een goed jaar zal worden. Maar die nieuwjaarswensen op zich, die komen in zoveel vormen dat het me direct deed denken aan een schrijfsel van Paulien Cornelisse dat ik ooit las in haar boek "Taal is zeg maar echt mijn ding" (een leuk boekje is dat trouwens).

Want wat heb ik de afgelopen dagen zoal aan wensen gehoord en gelezen? Het meest komt voor "het beste", "de allerbeste wensen" en "gelukkig nieuwjaar". Vrij standaard nieuwjaarswens, maar je kunt je geen buil aan vallen, het zijn best wel veilige wensen. Verder is mij ook een sprookjesachtig 2012, een twinkelend 2012 en een warm en liefdevol 2012 gewenst. De wens die me direct deed denken aan het stukje van hierboven al genoemde Paulien Cornelisse, was "al het wensbare". Dat kwam nogal dubbel op mij over, want het kwam uit een goed hart en was echt oprecht positief bedoeld, maar een klein en heel lelijk deel van mijn denken haalde direct allerlei lelijke wensen naar boven, zoals bijvoorbeeld "krijg de tyfus" of "krijg de tering". Je kunt een ander eigenlijk best veel onheil toewensen als je er even over nadenkt. Of misschien juist er niet over nadenkt :)

De mooiste wens die ik tegengekomen ben, kwam van een kennis van mij, hij is van Axis into Management. Hij wenste mij een gezond, gelukkig en inspirerend 2012 toe. 

Een inspirerend jaar. 

Dat klinkt in eerste instantie alsof het rechtstreeks uit een vaagtaalboekje komt, maar toch krijg ik er een heel warm gevoel bij van binnen en komt er een glimlach op mijn gezicht. Een inspirerend jaar, met inspirerende mensen om je heen en inspirerende bezigheden. Rondlopen met een twinkel in je ogen en een danshuppeltje in elke pas die je zet. Dat lijkt me wel wat.

Bij deze wens ik jullie allen een warm, liefdevol en vooral inspirerend jaar toe!

Ik wens iedereen een vrolijke twinkel in de ogen en een blij en tevreden danshuppeltje in elke pas die je zet.

Ciao,

Ingrid.