woensdag 24 juni 2015

Handwerken herontdekt

Het bewuste zelf gehaakte kleedje van
geelwitgemeleerde wol.
Meer geel dan wit, goed beschouwd.
Vroeger, toen ik nog twee paardenstaartjes had, leerde ik van Mama handwerken. Breien, haken, borduren, dat werk. Een nuttige vaardigheid (want voor een tientje wol van de Zeeman is meestal goedkoper dan een klaargekochte trui van honderd euro in de winkel), en meestal nog leuk ook. Maar zoals dat gaat, kwam op een gegeven moment de periode dat ik dat maar "stom" vond. Jarenlang waren haken, breien en borduren heel ver uit beeld verdwenen ten gunste van dansen en computers. 

Maar tijden veranderen.
Mensen veranderen.
Prioriteiten veranderen.
Hobby's veranderen.

En ik verander ook, en herontdek soms dingen die ik vroeger leuk vond, en waarvan ik mezelf nu verbaasd afvraag: "waarom vond ik dat in vredesnaam ooit stom?".

Geïnspireerd door de mooie haaksels die een tante van mij op facebook zette (*kijkt naar Christa*), vond ik het laatst tijd om zelf ook eens weer te gaan haken. Op een dinsdagmiddag onderweg van werk naar huis ging ik tussen twee bussen door even de Grote Markt op om te kijken of de wolkraam er nog stond, nog open was, en zo ja of ze er iets leuks hadden. Nou, de markt was nog open en de kraam stond er nog en ze hadden ook nog een hoop leuks! 

Uiteindelijk na veel wikken en wegen thuisgekomen met vier knotten geel-wit gemêleerde wol zat ik te bedenken wat ik dan maken moest. Verkeerde volgorde natuurlijk, want het is handiger om eerst te weten wat je maken wilt zodat je dán de juiste hoeveelheid wol kunt kopen. Maar goed. Een kleedje leek me een goed begin, een simpel patroon natuurlijk want ik had heel wat jaren niet gehaakt. De keuze was gauw gemaakt en ik ging aan de slag, en al gauw was het ding klaar. Sommige dingen verleer je nooit en handwerken is er blijkbaar één van. 

En het leukste was de ontdekking dat ik 't tegenwoordig weer echt leuk vind om te doen! 

Ik zit al te denken over een volgend project, een handwerktas van omavierkantjes of granny squares lijkt me wel wat. Er staan een heleboel hele mooie op google die zo simpel ogen dat ik ze wel na zou moeten kunnen maken, zelfs als er geen patroon bij staat. Zeer binnenkort gaan we hier dus maar eens aan de slag met het maken van een stel "bröddellappies" (of in goed Nederlands proeflapjes, maar 't Groningse woord is toch eigenlijk leuker :) ). En misschien ga ik wel een vest voor mezelf haken. Of een sjaal. Of meer kleedjes voor op tafel. Of misschien beesten haken, daar staat ook wel een hoop van op internet en lijkt me ook hartstikke leuk. En ze dan in december aan de voedselbank geven of iets in die geest.

Een leuk aantal verschillende kleuren knotten wol hebben is dan wel handig. Dus moet ik binnenkort maar eens bij de Zeeman kijken naar wol.
En een mand of ton om al die knotten wol en ook de bröddellapjes in te bewaren is misschien ook wel handig. Want al die wol moet ergens bewaard worden.

Zoveel ideeën om uit te proberen!
Een heel internet vol haaksels! 

Haken is leuk en haken is hip en haken heb ik helemaal herontdekt! 

En het is ook zo simpel, eigenlijk. Als je 't niet kunt maar wel graag wil kunnen heb ik 't je vast heel snel uitgelegd. 

vrijdag 5 juni 2015

Uitgebreid ontbijten

Laat me eens raden hoe jouw ochtend er uit ziet. De maandagochtend, bijvoorbeeld. Het begin van de werkweek en voor veel mensen de moeilijkste dag. In ieder geval voor veel mensen moeilijk genoeg om grappige memes op mijn facebooktijdlijn te dumpen. 

De wekker gaat.  Slaperig druk je op snooze en draai jezelf nog even om. Even later gaat het vermaledijde ding weer. 
Je bedenkt jezelf dat het maandag is. Shit, maandag! Had je gisteravond nou maar wat eerder op bed gegaan. Moet je er echt zo vroeg uit? Zuchtend hijs je jezelf uit bed, en na een korte douche voel je je al wat wakkerder. Eindelijk aangekleed sleep je jezelf naar de keuken om eerst maar eens koffie te zetten. Je kijkt op de klok en schrikt van de tijd. Je moet opschieten anders kom je te laat! Het ontbijt en de kop koffie sla je maar over, je rent de deur uit en springt in de auto, spurt naar de bushalte of stapt op de fiets. 

Klinkt bekend?

Vroeger ging het bij mij ook zo. Nog niet eens zo lang geleden, tot aan dat mijn rug vorig jaar stukging, om precies te zijn. 

Toen ik weer wat aan de beterhand was, en weer aan het werk ging, was ik zo uitgerust dat ik uit mezelf vroeg wakker werd. En dus alle tijd had voor ontbijt. Een wandelingetje. Meestal liep ik eerst, nog voor het ontbijt. Lopen was goed voor de rug. Daarna rustig ontbijten, en rustig naar mijn werk. Zonder stress. Ik begon te ontdekken dat het wel wat had om de dag rustig te beginnen. Dat was eigenlijk wel de moeite waard om vast te houden, vond ik. 

Dus ben ik bewust blijven ochtendwandelen en rustig uitgebreid ontbijten en zo. Ik sta er bewust een uur eerder voor op, en ga er de avond tevoren ook bewust een uurtje eerder voor naar bed. Nu is vroeg opstaan voor mij niet zo moeilijk, ik ben altijd een ochtendmens geweest, als kind al. Als je een avondmens bent, kan ik me voorstellen dat je er liever voor kiest om wat later te beginnen met werken - vooropgesteld dat je die keuze überhaupt hebt, want dat hangt natuurlijk nogal af van je baan. 

Maar toch. 

Even lekker rustig tijd voor jezelf. 
Even niks. 
Even rustig ontbijten. 


Je begint de dag dan toch heel anders. Rustiger. Minder stresserig en gejaagd. En dat bevalt wel, eigenlijk.