Soms zit het mee, en soms zit het tegen. De laatste paar dagen zit het bij mij tegen. En omdat ik daardoor in een slecht humeur ben en steeds langere tenen krijg, lijkt het wel alsof alles tegelijk komt en iedereen mij moet hebben. Zoiets als B100 uit Bassie en Adriaan zeg maar.
Ik ben bezig met een aantal aanpassingen voor een klant, en die aanpassingen moet ik doen in Oracle Forms 6.0 dat draait op Windows NT 4.0. Bepaald niet het nieuwste van het nieuwste, en dat is ook goed te merken want erg stabiel en snel functioneert het allemaal niet, maar meestal valt er toch redelijk goed mee te werken. De laatste paar dagen is dat op de een of andere manier ineens anders. Want als ik aan het testen ben, crasht de boel ineens. Soms met Dr. Watson, soms zonder. De verbinding is nog trager dan anders - of lijkt dat in ieder geval in mijn uitermate chagrijnige hoofd. En als klap op de vuurpijl valt mail de laatste paar dagen ineens om de haverklap uit. Dat heeft dan wel weer niks met die Oracle Forms 6.0 omgeving te maken, maar komt toevallig wel tegelijkertijd.
Alles met elkaar kan ik voor mijn gevoel niet lekker opschieten en dat frustreert me nogal .Zozeer zelfs, dat ik alleen nog maar zit te mopperen en te foeteren de laatste paar dagen, en mijn jongens dan zeggen: "Wij gaan tafelvoetballen en jij gaat mee want we zijn zat van dat gemopper van jou".
Vandaag werk ik thuis en weer schiet het niet op. Uiteindelijk baal ik zo dat ik besluit om een uurtje er tussenuit te knijpen; dat uurtje kan ik 's avonds dan wel weer inhalen. Ik neem de bus naar de Grote Markt en sukkel door de sneeuw (grrr........ook daar word ik dus helemaal sikkeneurig van! ik wil lente en zon en twintig graden celsius bóven nul in plaats van er onder) die zelfs in de binnenstad nog ligt naar de V en D. Want ik moet toch nog naar de kantoorafdeling daarzo. Na gekocht te hebben wat ik hebben moet, loop ik weer naar de roltrap, de kantoorafdeling is in de kelder en ik wil graag een kopje koffie gaan drinken bij LaPlace op de vierde verdieping. Aan de rand van mijn blikveld zwerven de liften. En ineens denk ik "Laat ik eens iets leuks gaan doen en met de lift naar de vierde gaan!". Leuk, want toen ik nog een ukkepuk was mocht dat niet. Mensen die goed konden lopen, zoals ik, moesten met trap of de roltrap zo vonden mijn ouders. De lift was alleen voor als je in een rolstoel zat, of misschien als je een kinderwagen bij je had, zo'n heerlijk ouderwetse dus uit grootmoeders tijd, uit de tijd dat luchtbanden een spannende nieuwigheid waren. En ik heb me altijd aan die regel gehouden, ik houd me er nu nog steeds meestal aan en ga braaf met de roltrap en heel soms zelfs met de gewone trap - want die is gezonder.
Maar af en toe wil ik heel stout toch met de lift in de V en D.
En dus ga ik met de lift naar boven naar de koffie.
En ik vond het leuk.
Was alles maar zo simpel op te lossen.
Ciao,
Ingrid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten