Dus, het is donker en somber weer. Grijze vlekken racen voorbij daarboven, en er staat een harde, zelfs stormachtige wind. Een "stijve bries" zeggen Groningers dan met het voor de Groningse cultuur typerende gevoel voor understatement. Somber, maar voorlopig nog droog en niet koud.
Gister was het anders. Mijn slaapkamerramen liggen op het oosten, dus als het mooi weer is 's ochtends, merk je dat meteen op een vrije dag. En gister kietelde een zonnestraal de slaapkamer binnen. Dan word je toch meteen vrolijk wakker, na zo'n saaie herfstige winter met maar een weekje sneeuw en voor de rest regen.
Buiten was het fris, maar goed het is ook nog maar februari, maar wel lekker. Helaas had ik van alles te doen: boodschappen, de was, naar gitaarles en naar de tandarts. Maar de zon scheen wel heel erg mooi. Zo vrolijk en uitnodigend. Ik kreeg meteen zin in de lente toen ik het zag. Een foto van de Freylemaborg met allemaal mooie sneeuwklokjes rond de borg maakte dat zin-in-lente-gevoel nog sterker.
Ik heb zin in de lente en de de zomer. Op zondagochtend naar Emmen karren en daar heerlijk koffie drinken op een bankje in de zon. Of naar het stadspark en daar een lekkere middag wandelend in de zon, met een fototoestel natuurlijk.
Met open ogen droom ik van de warmte en de zon en groen aan de bomen, van bloeiende narcissen en krokussen. Het duurt vast niet lang meer. Het is tenslotte al februari.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten