Hakken en humeur
Vandeweek lag er een best laagje sneeuw. In ieder geval zoveel dat het overdag niet of maar half wegsmolt, zodat de stoep her en der al aardig op een ijsbaan begon te lijken en het eigenlijk best wel verstandig was om stevige wandel- of sneeuwschoenen of -laarzen aan te hebben. Je weet wel, van die superdegelijke, superonelegante dingen waarop je niet zo snel uitglijdt en iets verstuikt of erger.
Toen die laag zaterdag eenmaal helemaal weggesmolten was trok ik dus direct een paar mooie pumps aan om mee in de stad rond te gaan lopen want hoge hakken had ik ontzettend gemist in die week (en dat was maar 1 week, we moeten nog een hele winter door...). En ik twitterde ook gelijk dat ik blij was dat dat even kon. Op die ene tweet kreeg ik de nodige reacties van meelezende dames die allemaal riepen dat zij er net zo over dachten en dat het fijn was dat ik dat tenminste snapte. Kennelijk had ik een zeer punt geraakt bij vele meelezende hoge-hakken-liefhebbende dames.
Wat is dat toch met ons en hoge hakken?
Waarom lopen we er zo graag op en waarom hebben we collectief een slecht humeur als dat even niet kan?
Die vragen spelen nu heel de tijd door mijn hoofd, want vreemd vind ik het wel, dat mijn humeur zo beïnvloed wordt door mijn schoeisel. Na een anderhalve dag ofzo daarover gepiekerd te hebben, heb ik nu toch wat dingen bedacht waar het aan kan liggen, althans waar het in mijn geval aan kan liggen:
- mijn degelijke winterschoenen zijn zwaar en dat gewicht aan mijn voeten ben ik niet gewend, voelt dus onwennig, onprettig en raar.
- mijn winterschoenen hebben een stugge zool wat een andere voetafwikkeling geeft en dus anders aanvoelt.
- mijn winterschoenen hebben geen hak, waardoor ik er anders op sta en veel bewuster bezig moet zijn met rechtop staan. Op hoge hakken sta ik vanzelf rechterop en als ik rechtop sta voel ik meer zelfvertrouwen.
- hoge hakken lopen anders, ik gebruik mijn enkels, knieën en heupen anders als ik op hoge hakken loop waardoor ik mijzelf mooier en meer sexy voel
Hoewel het er in de praktijk natuurlijk niks anders van wordt, ben ik toch blij dat ik voor mezelf uitgevist heb hoe het ongeveer zit. Dat geeft me toch wat morele steun komend winter en bovendien weet ik nu wat ik kan doen aan mijn hakkenprobleem: thuis op hoge hakken lopen in plaats van op sloffen!
Ciao,
Ingrid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten