Petticoats

Ik heb wat met de jaren vijftig van de twintigste eeuw. Ook wel wat met 60 en 70 en 80, maar heel duidelijk met vijftig. Ondanks dat ik toen nog lang niet geboren was.

Ik vind bijvoorbeeld de muziek uit die periode leuk, zo van die echte Rock ‘n Roll van Elvis of The Beatles of (tegenwoordig Sir) Cliff Richard. Met van die schattig onschuldige songteksten als "I wanna hold your hand". Bij het horen van zo’n tekst denk ik onwillekeuring bij mezelf: "ach gossie wat lief, hij wil haar handje vasthouden....". En als ik niet zo zwaar zou zijn, zou ik ook graag wat Rock en Roll willen leren dansen met van die kekke acrobatische moves erin.
Ik vind ook de auto’s uit die periode eigenlijk wel wat hebben - ik weet het, helemaal fout maar toch - en dan vooral de amerikaanse (Caddie Eldorado anyone?) natuurlijk. Stiekem hoop ik nog steeds dat ze die in Amerika weer gaan maken, maar dan van een of andere magische nieuwe kunststof zodat zo’n auto ineens nog maar 1000kg ofzo weegt en 1:40 loopt ofzo omdat ze er een brandstofcel ingestopt hebben in plaats van een ouderwetse verbrandingsmotor. En dat ze dan ook nog zo betaalbaar zijn dat ik me er eentje kan veroorloven.

Maar het meest verguld ben ik van de kleding die de mensen in die periode droegen en van de make-up die dames droegen. Heren waren nog heren en dames waren nog dames. En dames droegen nette hoeden en keurige nette handschoentjes en Vooral Rokken, van die heeeeeele mooie wijde met een petticoat er onder. Helemaal Super! En dan zo een mooi kapsel en van die mooie fel-rode lippestift die je op posters enzo uit die periode nog wel ziet. Zo een pencil-dress vind ik ook wel heel mooi, maar een petticoat met een wijijijijijijijijijijijide rok er over vind ik het mooist. Mooi om te zien (want wijd dus mijn extreem brede heupen vallen niet zo op :) ) en sinds ik zelf petticoats draag heb ik ook ontdekt dat het mooi en vrouwelijk voelt om te dragen, zo die rokken om je benen heen voelen zwieren, niet te vergelijken met de spijkerbroeken en -rokken die momenteel het straatbeeld domineren. En ja: ik draag dus zelf ook wijde rokken met petticoats als dat even kan, dus zodra de sneeuw en de kou weer weg is uit het land kun je mij weer in zo’n ding zien flaneren. Heerlijk mooi en vrouwelijk en sexy voelt dat!

Jaren en jaren hoopte ik dat petticoats eindelijk weer in de mode zouden komen, zodat ik er eentje zou kunnen kopen en die dan zou kunnen dragen en eindelijk zeker zou weten of het echt zo mooi zou voelen als het me toeleek. Stiekem ieder seizoen speurde ik verwoed de straten en winkels af op zoek naar een signaal dat de wijde rokken weer mode zouden worden. En ieder jaar weer werd ik teleurgesteld: geen wijde rokken, geen petticoats.

Maar tegenwoordig hebben we internet.
En webwinkels.

Dus toen ik na jaren en jaren echt helemaal zat was van wachten, heb ik een webwinkel opgezocht waar ze die dingen gewoon verkochten. Voor Rock ‘n Roll dansscholen enzo. Dus heb ik via zo een webwinkel van die dingen besteld, en met wat tijd en een paar flinke lappen stof van de lapjesmarkt een paar cirkelrokken gemaakt voor over de petticoats. Cirkelrokken natuurlijk, want die zijn simpel, dat krijg ik nog wel fatsoenlijk in elkaar gezet.(nu weet U dus gelijk dat ik helaas niet zo’n held ben met naald en draad en op dat vlak slechts beschik over enige basisvaardigheden). En als het weer het toelaat draag ik die graag. Nu dus even niet helaas, met al die sneeuw en ijs buiten is dat toch net te koud en de bijbehorende pumps zijn ook niet erg verstandig als Koning Winter ineens een schaatsbaan voor je deur heeft neergelegd, maar zodra de LenteFee weer in het land is ga ik weer de rokken opzoeken.
Maar ik moet zelf rokken maken over die petticoats en jasjes bij die rokken en dat soort dingen. Moeilijk, en niet alleen omdat ik daar niet zo goed in ben maar ook omdat ik daar niet zo heel denderend veel tijd voor heb. Het zou best aardig zijn als ik zomaar in de stad een winkel binnen zou lopen en zo een mooie rok zomaar ineens in het rek zou zien hangen op zaterdagmiddag. Maar zover is het nog niet, daarvoor moet ik kennelijk nog steeds geduld hebben. Dus was het een echte opsteker dat ik afgelopen week in een winkel ineens een tweetal *Petticoats* in het rek zag hangen! Niet van die mooie superwijde als die van mij en er hingen ook helemaal geen bijpassende rokken, maar toch, het is een begin! Zomaar een heuse petticoat ergens in een heel gewone winkel in een rek.

En nu maar hopen dat ik de wijde rokken straks ook in de winkel kan terugvinden.
Ik kijk er nu al naar uit.

Ciao,
Ingrid.