Een poosje geleden stond er bij de blokker op het winkelcentrum een bord buiten. Nou staat er altijd een reclamebord bij onze blokker, maar meestal hebben ze reclames voor dingen die ik helemaal niet nodig heb en dan let ik er dus niet op. Maar laatst viel hij me wel op, want er stond een plaatje op van een trein. Met in koeieletters de tekst "dagkaart" er onder. Ze hadden dus weer eens een dagkaart-actie.
Vanochtend heb ik ineens zin om die dagkaart op te maken. Eigenlijk heb ik geen idee waar ik heen wil, maar ik wil ergens heen, dat weet ik wel. Onderweg zal ik wel zien waar ik terecht kom,ik ga het gewoon doen net zoals ik schrijf en gewoon gaan en dan wel zien waar ik uit kom. Dus ik spring op de bus naar het station en graaf de dagkaart op uit mijn portemonnee. De bus is gelijk al leuk want er zit een hele aardig jongedame in de bus die heel netjes zei dat ik wel naast haar mocht komen zitten, waar toevallig ook net het enige vrije plekje in de bus is. Even later roept de buschauffeur om dat de bus een andere route rijdt in verband met een stremming. Leuk, een vreemde route! Prompt daarop gaat de bus van de busbaan af en kronkelt een nogal nauw ogend straatje in. Ik ken dat straatje en vraag me gelijk af of hij de bocht aan het einde zal kunnen nemen, een gelede bus en die krappe bocht, ik wett het niet. De bus gaat rechtsaf en er klinkt "bams...BAMS". Hij nam dus inderdaad een stukje stoeprand mee :)
Zonder brokken komen we aan op het station en ik kuier richting de ouderwetse stempelautomaat om mijn kaart af te stempelen. Dat moet, want anders is hij niet geldig, vogels het blauwe stuk van de kaart. Na de stempel graaf ik de kortingsbon voor de koffie op uit mijn rugzak en even later zit ik in de trein met een lekker kopje cappuccino. Ik denk er over om naar Zwolle te gaan. Dat is een Hanzestad en dus zal er vast wel wat fotografeerbaars zijn. Ik besluit om in elk geval in Zwolle uit de trein te stappen en koffie te drinken, te lunchen misschien en even daar te gaan wandelen. Het duurt een uur voor de trein in Zwolle aankomt, dus ik heb tijd zat om even op de ipad in kaarten te kijken naar het centrum van Zwolle en dan hou ik vast ook nog tijd over om even lekker glazig uit het raam te staren.
Eenmaal in Zwolle blijken ze nogal het station aan het opknappen te zijn. Er is nu een loopgang over de sporen heen in plaats van er onder door. Als ik bij de uitgang noordzijde kom, zie ik dat de trap naar de ondergrondse met hekken afgezet en en nu geen trap meer is, maar een gat. In een hoekje sta ik er een ogenblik naar te kijken terwijl iedereen langs me heen loopt. Wat passen er eigenlijk ook veel mensen in een trein. Ik hang mijn fototoestel om mijn nek en besluit op oefenfotoexpeditie te gaan. Wie weet wat ik tegenkom. In elk geval kan ik beginnen met een foto van het stationsgebouw en daarna loop ik wel achter de mensen aan. Op de ipad in de trein heb ik alvast gekeken hoe het station ligt ten opzichte van het centrum, dus weet ik welke kant ik ongeveer op moet.
Via een straat met mooie huizen kom ik uit op een singel die de van Royensingel heet. Aan de overkant van de straat is een water met op de andere oever een stukje park, ik maak gebruik van een zebra en zie dan dat het water wel heel gelig is. Kennelijk bevat het een hoop slib of zo. Ik volg de singel naar de brug en maak ondertussen foto's van alles dat ik tegenkom. Over de brug is een poort, zo te zien een overblijfsels van oude stadswallen. Sassenpoort heet hij, en de straat er achter heet sassenstraat. Ik vraag me af wat een Sas eigenlijk is, en besluit om te onthouden dat ik dat straks op internet opzoek. De Sassenstraat blijkt een leuk straatje met leuke winkeltjes. Geen grote ketens, maar kleine boetiekjes. Ik kijk naar grappige etalages en mooie uithangborden. Een paar minuten wandelen en verscheidene foto's verder kom ik uit bij iets wat een kathedraal of zo lijkt en besluit om een gelegenheid op te zoeken om koffie te drinken en te lunchen. Hier is het duidelijk een stadscentrum op zaterdagmiddag, het is druk en er is markt. De geur van stroopwafels zweeft mijn neus binnen en als reactie daarop begint meteen mijn maag te knorren. Gauw loop ik door, want die stroopwafels ruiken veel te lekker. Als ik even blijf staan genieten van de geur kan ik mezelf en mijn portemonnee vast niet meer beheersen.
Even verderop strijk ik neer bij iets wat de vier jaargetijden heet, en die een mooi logo hebben met een grote zon in het midden. Die zon spreekt me wel aan! Tijd voor koffie en misschien een tosti of een uitsmijter of zoiets. Binnen is het verrassend donker, maar ik vind een vrij tafeltje vlakbij het raam zodat ik goed naar buiten kijken kan naar de mensen die langs lopen. Met een kopje koffie erbij, is dat helemaal prima.
Later kuier ik nog een eindje door de Zwolse straatjes en volg ik zo half en half de bordjes richting station, als ik een bladmuziekwinkel tegenkom. Zeg maar een Vink, maar dan in Zwolle en natuurlijk met een andere naam. Ik zeg tegen mezelf dat ik ferm door moet lopen, maar ja, boeken en muziek oefenen een grote aantrekkingskracht uit. Dus ik stap toch naar binnen en na een poosje neuzen stap ik met een paar muziekboeken weer naar buiten. Ik kon het tóch weer niet laten. Voor de gitaarlessen heb ik in ieder geval voorlopig materiaal genoeg, want er staan een hoop leuke liedjes in die boeken.
In de trein terug naar Staaad werp ik alvast even vlug een blik in de muziekboeken die ik gekocht heb. Dat even vlug werd iets langer dan ik gedacht had, want toen ik uitgekeken was, waren we net Groningen Europapark voorbij. Tijd om in te pakken dus. Terwijl ik naar
de bushalte loop, denk ik nog even aan de foto’s die ik vandaag genomen heb, ik ben nieuwsgierig naar hoe ze geworden zijn en waar ik de volgende keer op moet letten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten