Is mooi zijn belangrijk? - Deel 1

Veel vrouwen willen mooi gevonden worden. Mooi gevonden worden is leuk, want dan krijg je complimentjes dat je mooi bent bijvoorbeeld, en mannen kijken je na op straat. En regelmatig komt er in het nieuws dat onderzoek weer eens uitwijst dat mooie vrouwen vaak ook meer salarisverhoging krijgen en gauwer promotie krijgen en zulke dingen meer. Helaas is het dan ook weer zo dat er nooit een link naar het originele onderzoek bijgeleverd wordt, zodat ik nooit kan controleren of dat onderzoek wel klopt en goed uitgevoerd is. Mooie kinderen krijgen onbewust meer aandacht van de onderwijzers (zegt alweer een nieuwsbericht zonder link naar het originele onderzoek :( ) waardoor ze het beter doen op school, hogere cijfers krijgen en dus het later in het werk ook beter doen, waardoor ze meer salaris en gauwer promotie krijgen enzo....

Mooi zijn is dus kennelijk best wel handig en ook wel belangrijk en dat mensen die zichzelf niet zo mooi vinden nog wel eens jaloers worden op mensen die ze wel mooi vinden is dus erg begrijpelijk. Vandeweek nog zag ik een intelligente vrouw die goed is in haar werk in twee woorden min of meer afgeserveerd worden omdat ze volgens de heren niet mooi genoeg was (en dat was alleen maar een gevalletje naar-de-kapper-sturen, daar konden die mannen niet eens doorheen kijken.......). Mooi zijn - of anders in elk geval je best doen om mooi te zijn - is dus handig, zo leert mijn ervaring.

En dan nu de hamvraag:
Wat is mooi?

In het engels is een spreekwoord dat zegt: "beauty is in the eye of the beholder". "Schoonheid is in het oog van de waarnemer", zeg maar. En als je tien mensen vraagt wat ze mooi en aantrekkelijk vinden, krijg je tien totaal verschillende antwoorden, dus het klopt ook best wel.
Een poosje commentaren op "dik-artikelen" op internet in de gaten houden - artikelen over de zogenaamde obesitax bijvoorbeeld leveren altijd weer heel veel heel heftige reacties op, levert een aardig rijtje tegenstellingen op wat mensen zoal mooi en aantrekkelijk kunnen vinden. Je komt dan bijvoorbeeld de klassieke tegenstellingen tegen als blond haar versus zwart haar, blauwe ogen versus bruine/zwarte ogen, slank figuur versus rubense schone en zulke dingen meer.

Mooi is dus subjectief, en daar denken we allemaal anders over. Tot zover alles prima, mooi is subjectief en iedereen denkt daar overduidelijk anders over. No problemo.

Alleen, daar eindigt het niet.
Want hoe verklaren we nu het bestaan van een ogenschijnlijk objectief setje regels die gebruikt worden op de catwalk, in reclameposters, op TV en in de film en last but not least Uiteraard De Miss-Verkiezing (en dan bedoel ik dus niet de Miss Maxi of Miss Plussize verkiezingen). Overal word je met dat setje regels geconfrontreerd, maar waar komen ze vandaan en hebben ze echt invloed op ons eigen en persoonlijke idee van mooi? En wat moet ik als Rubensvrouw dan met die regels?

Volgende keer in deel 2 verder!

Ciao,
Ingrid.