Vandaag las ik dit stukje op onder andere mt.nl:
Na een recente ervaring bij een poging tot aankoop bij een internationale electronicaketen, kan ik me wel iets voorstellen bij dit bericht. Ik denk dat de toekomst meer ligt bij webshops-met-een-pakjes-afhaalpunt dan bij ouderwetsche winkels. Nou ja, winkels met een heuse echt ouderwetsch degelijke klantenservice maken waarschijnlijk meer kans dan winkels met een moderne You-van-t-Hek-kwaadmakende klantenservice. Stiekem hoop ik sinds kort dat dat laatste niet zoveel kans heeft, eigenlijk.
Want wat was er aan de hand:
Het overgebleven restje van mijn een-weekje-naar-de-Eftleing-paasvakantiebudget was groter dan verwacht. Plus een kleine bonus van mijn werkgever, was het net genoeg om een mooie nieuwe mobiele telefoon te kopen. Dat was ook wel nodig ook, want mijn oude telefoon ging regelmatig spontaan rebooten en was in het algemeen niet vooruit te branden. Tijd voor een nieuwe, voor het ding van ouderdom uit elkaar zou vallen en ik dus totaal niet meer bereikbaar zou zijn.
Toen ik eenmaal een mooie nieuwe snelle en handige telefoon uitgekozen had, bleek daar navigatie op te zitten. Leuk, maar als je je telefoon in je broekzak hebt, heb je daar niks aan. Dus moest er een dingetje in de auto komen dat mijn telefoon voor mij vast zou houden, zodat ik er op zou kunnen kijken als ik aan het rijden was. Een mobiele-telefoon-in-de-auto-vasthoud-dingetje.
Ik besloot om even bij de Electronicaboer langs te gaan. Zo’n grote winkel, daar hadden ze die dingen vast wel.
Inderdaad hadden ze bij de Electronicaboer een groot assortiment slimme-telefoon-vasthouders. Maar welke moest ik nou hebben? Zou dat wel of niet uitmaken? Mijn nieuwe telefoon was toch smaller dan de meeste toestellen, was daar wel rekening mee gehouden? Ik betreurde het dat ik dat niet even op internet opgezocht had, maar geen nood want de verkopers hadden het antwoord op mijn vraag vast ook wel. Dat is toch immers hun werk, dingen weten en vriendelijk uitleggen over wat ze verkopen. Toch?
Er liepen een hoop mensen rond met een Electronicaboer-overhemd, en ik sprak er een aan, timide vragend of ik wellicht misschien iets zou mogen vragen. “Uiteraard, ga uw gang”, was het antwoord. Ik vertelde het nieuwe-telefoonverhaal, en vroeg naar een slimme-telefoon-autohouder. “Ik ben niet van de telecomafdeling, vraagt u hem maar even”, zei de verkoper terwijl hij naar iemand anders wees. Geïntimideerd door dit antwoord sprak ik nog voorzichtiger de aangewezen persoon aan, die mij op vriendelijke doch besliste wijze doorverwees naar een ander.
Vijf verkopers later had ik mijn antwoord. En het voornemen om de Electronicaboer voortaan zoveel mogelijk te mijden. Leve de webwinkel en de postbode.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten