vrijdag 5 april 2013

Van Efteling naar pantomime

Zo rond pasen ben ik een paar dagen naar de Efteling geweest. Mensen die mijn social-media-profielen een beetje volgen, is dat vast niet ontgaan, want ik was zo blij dat ik ging dat ik het ongeveer letterlijk van de daken schreeuwde. Maar ik was dan ook al heel lang niet meer geweest. De laatste keer dat ik in de Efteling was, stond Pegasus er nog en was de Sprookjesboom net nieuw. Hoog tijd dus om weer eens te gaan en alle nieuwe dingen te bewonderen.

Voordat ik ging, had ik via facebook contact gezocht met een van de acteurs van een entertainment-act die zo tussen 2000 en 2003 in de Efteling rondliep. Ik had namelijk een aantal video-opnamen teruggevonden, en de VHS-banden waar die op stonden, gedigitaliseerd. En als je eenmaal een sloot mp4-tjes hebt, is het een kleine moeite om die op usb-stick te zetten en te bezorgen. Ik was ja immers toch in Brabant, en dus hartstikke in de buurt. Dat maakte het een kleine moeite, waar ik toch weer iemand een groot plezier mee kon doen.

Na wat over-en-weer gefacebookt te hebben, wed besloten dat ik inderdaad de opnamen op usb bij hem mocht bezorgen. Het werd een gezellige avond vol met opgehaalde herinneringen en weet-je-nogs en uitgewisselde verhalen van "wat doe jij tegenwoordig". Uiteindelijk was ik nog maar net op tijd voor sluitingstijd in mijn hotel terug.

Maar het bezoek bleef wel hangen in mijn hoofd, en niet alleen omdat hij en zijn vrouw sympathieke en charmante mensen bleken te zijn. Toen ik namelijk zijn adres opzocht op zijn website, zag ik dat hij iets met pantomime doet. En ik weet echt helemaal niks van pantomime. Nou ja, af en toe zie je in de stad een levend standbeeld staan. En ik heb ooit wel wat filmpjes gezien van Laurel&Hardy en van Charlie Chaplin. Maar dat is het dan ook wel. Gelukkig zijn google en wikipedia dichtbij en meestal wel redelijk accuraat. Dus heb ik tijdens het tikken van dit stukje even op internet gezocht. Want nieuwsgierig.

Wat me het duidelijkst opviel, waren de foto's. De mime-artiesten die je vindt als je zoekt, hebben veelal wit-gesminkte gezichten met van die zwarte strepen bij de ogen, zwarte of zwartwit-gestreepte kleding, en witte handschoenen. Ik vraag me af waarom dat is; iemand moet toch ooit met die kennelijk typische "mime-dresscode" begonnen zijn. Volgens mij ga ik nog maar eens een partijtje op internet zoeken, want hoe meer ik lees en surf, hoe nieuwsgieriger ik word naar het waarom.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten