Vroeger, voordat ik overspannen werd vooral, droeg ik graag een rok. Dat was leuk, en je voelde je sexy en vrouwelijk en zo. Tegenwoordig, na mijn overspannenheid, draag ik vaker een broek. Want dat is praktischer om te wandelen en te fotowandelen en zo. En het voelt veiliger. Neutraler. Rokken voelen tegenwoordig vaak te frivool, helemaal als ze tot op de knie hangen. Ik vind het wel vreemd dat dat onveilig voelt want tot op de knie is op zich een prima lengte. Plus dat ik daar vroeger geen last van had. Maar nu wel. Misschien ben ik gewoon nog niet helemaal beter. Soms pieker ik er over, soms krijg ik mezelf zover om dat niet te doen. "Whatever", denk ik dan tegen mezelf.
Totaal onverwacht boekte ik laatst een aardige vooruitgang op het rokkenfront.
Ik was even binnengelopen bij de lokale Miss Etam Plus-vestiging, en zag daar een maxirok hangen. Zo eentje tot op de enkel. Een rok, en dan nog met een werkje ook. Meestal zijn dat voor mij meteen minnetjes, maar deze vond ik meteen leuk. Ik trok mijn maat uit het rek, viste een bijpassende tuniek uit het naastgelegen rek en stoof naar de kleedkamer om te passen en even later naar de kassa om te kopen.
Nu heb ik een maxirok. En ik heb hem zo graag aan! Met mijn rode lange cowboylaarzen er onder en panty's. En vandewinter, als het kouder is, doe ik er gewoon een legging of zo onder. Ik ben helemaal verbaas over mezelf: ik hou van maxirokken! Nooit geweten, maar ik ben wel blij met de ontdekking. Een zwarte maxirok lijkt me ook wel wat, en dan een wijd kort tuniekje er op met een van mijn vele colbertjes. Gaat prima lijken.
Ik heb nog wel ergens een paar rokken slingeren die ik nooit draag. Die ga ik beslist opvissen om eens te kijken of ik daar ook maxirokken van kan maken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten