Vandaag is het warmetruiendag. Tenminste, dat riep de wekelijkse nieuwsbrief van het werk. "Vrijdag 2 februari is het warmetruiendag en Ordina doet mee. Doe dus een warme trui aan want de thermostaat gaat ook bij ons een graadje lager".
Een warme trui aan is altijd een goede raad in dit jaargetijde. Regen, natte sneeuw, gewone sneeuw, we kunnen het allemaal tegenkomen. "Winterse buien", zegt Harma Boer 's ochtends op de autoradio. Komende week wordt het 's nachts weer onder nul. Het zou me niets verbazen als we dan weer een paar dagen ouderwets elke dag autoruiten moeten krabben 's ochtends. Ik heb dan ook een warme trui aan. Een door mijn moeder zelf gebreide, nog wel (en een hele mooie natuurlijk!).
Maar toen ik vanochtend even in de stad rondstruinde, en daarna bij de bushalte stond te wachten op de bus, bleek duidelijk niet iedereen door te hebben dat in de koude winter weleens, ahum, koud kan zijn.
Een meisje had een kort en niet echt warm ogend spijkerjack aan, met daaronder een rokje dat amper over haar billen kwam. Een paar keurig gezwartepanty-de benen staken er onderuit, eindigend in een paar zwarte loafers. Ik kreeg het al koud als ik naar haar keek, dus ik keek maar niet naar haar.
"Ugh, wat is het koud", klaagde ze tegen een meisje dat naast haar stond en die kennelijk een vriendin was.
"Eigen schuld", zei het meisje terug, "had je maar warmere kleren aan moeten trekken".
In ieder geval had één van die twee een mooie dosis gezond verstand.
Ergens irriteert me dat dan weer mateloos. Dat je mooi wilt zijn, geen probleem. Dat je mooi over warm verkiest in de winter, geen probleem zolang ik maar niet mee hoef te doen.
Maar ga dan niet lopen jammeren dat je het koud hebt. Trek dan gewoon een warme spijkerbroek aan, met lekkere warme winterwandelschoenen, een trui en een lekker warme winterjas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten