Toch nog fris

Oké, laatst zat ik dus te dromen over terrasjes, en mooi weer en lekker warm en zo. Van kwinkelerende vogels, en lieve kuikentjes en pasen. Eigenlijk zit ik daar dus nog steeds naar te verlangen. En ik niet alleen, er zijn meer mensen in mijn omgeving die de kou wel zat zijn.

Dus nu de dagen echt serieus langer worden, kunnen we reikhalzend vooruit kijken naar dat lenteweer.

Deze week kwam de zon er serieus bij.
Dat gaat dus al vooruit en begint al leuk te lijken op lente.

Helaas neemt die zon noordoostenwind met zich mee, waardoor het toch nog best koud fris is. Maar tegen de kou kun je je kleden, gelukkig. Een lekker warme trui doet wonderen, en een lekker warme jas ook. Afmaken met een sjaal, een muts en wanten, en klaar ben je.

De zon alleen al doet veel mensen goed: iedereen praat er opgetogen over. Iedereen lijkt het leuk te vinden om hem te zien. En mensen met COPD en astma vinden dit weer ook mooi omdat ze dan meer lucht hebben. Mistig weer, daar worden ze maar benauwd van.

Zegt mijn moeder, tenminste, en die kan het weten want die heeft COPD.

Dus ook al is het koud knap fris, met die zon er bij zit ik bij de middagthee toch graag even te dromen van de naderende lente.

Komende woensdag nog 1 maand, en dan begint 'ie!